Ετίμησε και αγάπησε την Ελλάδα όσο λίγοι. Το μουσικό έργο του τεράστιο. Η μουσική του υπέροχη και διαχρονική. Υπηρέτης και ιερέας μαζί, της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Άξιος κάθε επαίνου, περαίωσε τη ζωή του, βλέποντας πάντα από το σπίτι του τον Παρθενώνα.

Αντιστάθηκε απέναντι στο κατοχικό μνημόνιο. πίστεψε ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα και προδόθηκε. Στάθηκε στο πλευρό των "αγανακτισμένων" του Συντάγματος και πρωτοστάτησε στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό. Άκουσε να λένε ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ και Νεοδημοκράτες ηγέτες, ότι "τα' χει χαμένα λόγω ηλικίας".

Ένας γίγαντας.

Ο ψηλός θα χαμογελάει πάντα στους ουρανούς, το κορμί του θα πάλλεται σκορπώντας ενθουσιασμό και κρατώντας στα δάχτυλα την μπαγκέτα του αξεπέραστου μαέστρου. Αυτοί που τον έθιξαν, είναι σκιές και τίποτα παραπάνω. Αυτός θα παραμείνει ο αέρας του Αιγαίου, ο ήλιος που γυρνάει γύρω από τους ανθρώπους και η μουσική που είναι ελεύθερη και δεν υποτάσσεται σε πολιτικές σκοπιμότητες και δολιότητες.

Η Ελλάδα κλίνει το γόνυ μπροστά σε έναν από τους μεγάλους της εποχής. Η σπίθα της ψυχής του ας παραμείνει ανάμεσά μας και ας βάλει ξανά φωτιά στις ψυχές μας.