Ο θρίαμβος της Αναστάσεως
Ο θρίαμβος της Αγάπης του Θεού

Κατεβροχθίσθη ο θάνατος και ενικήθη.
Πού είναι, θάνατε, το κεντρί σου; πού είναι, άδη, η νίκη σου;...
Ας ευχαριστήσωμε τον Θεόν, που μας δίδει την νίκη δια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
(Α' Κορ. ιε' 54-57).


Χθες αμέτοχοι στη δίκη…
αμέτοχοι στον πόνο και την πενία του αδελφού…
φοβισμένοι δεν σ ακολουθήσαμε στο λιθόστρωτο …
φοβισμένοι δεν δώσαμε το χέρι στον ασθενή…
Αγάπη δεν μας περίσσεψε…
μίσος σου προσφέραμε Κύριε,
θάνατο σταυρικό…
μα Εσύ Αγάπη χαρίζεις και συγχώρεση,
ανταποδίδεις τα κτυπήματα, με απλόχερες ευλογίες,
τις ύβρεις, με θαύματα
τη συκοφαντία, με Αλήθεια
την άκρα ταπείνωση, με Αγάπη
το θάνατο, με Αθανασία ...
«Ανέστη» ο εσταυρωμένος Θεός και θανάτωσε τον θάνατο,
μας αγκάλιασε η αθανασία εμάς τους θνητούς,
κι Αθάνατους μας κάνει.
Εμείς Χριστέ μου, σε καταδικάζουμε σε θάνατο,
κι Εσύ, μας «καταδικάζεις» σε αθανασία.

Χριστός Ανέστη !!!
Και ξαφνικά, το παρόν μένει γυμνό από κάθε τι ωραίο...
ένα καινούριο φως ξεχύνεται
φωτίζει το δρόμο προς τον Θεό.
Μια πληρότητα από το μέλλον,
σ αυτό το γυμνό παρόν σε φωνάζει …
μη στενάζεις πια…
από το φόβο του αύριο,
από τον τρόμο του Θανάτου…
«ο Άδης επικράνθη... Πού σου, θάνατε, το κέντρον;
Πού σου, Άδη, το νίκος;
Ανέστη Χριστός, και συ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός, και πεπτώκασι δαίμονες.

Χριστός Ανέστη !!!
κι οι αμαρτίες μας εξαγοράστηκαν, 
ο δρόμος προς την σωτηρία άνοιξε
ένας κόσμος νέος, χωρίς πόνο,
ένας νέος άνθρωπος, βαπτισμένος με πνεύμα Αγάπης.
μια μέρα χαράς,
μια νίκη μεγάλη του Χριστού
χαρείτε, η πύλη για την αιώνια ζωή, άνοιξε,
η δικιά μας ανάσταση ήρθε …
δώρο Αγάπης , από Σένα ,
εισήλθες στο χρόνο και πύλες θανάτου επάρθησαν
η λογική μου χάνεται σε Θειο Έρωτα,
μια νέα ζωή εκτός χρόνου και τόπου..

Χριστός Ανέστη !!!
ένας θρίαμβος …
και το θαύμα της Θείας Αγάπης φθάνει στις καρδιές μας
κλείσε τα μάτια ,
φώναξε με την καρδιά σου ως του χρόνου τα πέρατα …
Σ Αγαπώ!!!
και νιώσε την αγκαλιά του Χριστού
Ναι, αγαπώ κι εσένα, που με μίσησες δωρεάν,
εσένα που δεν γνώρισες την συγνώμη …
εσένα που μιλάς για Χριστό και Χριστό δεν γνώρισες…

Χριστός Ανέστη !!!
ένα παραλήρημα χαράς βιώνουν ορατά και αόρατα σήμερα 
ο παντοδύναμος, ο παντογνώστης,
ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών,
ο φίλος μας, ο αδελφός μας,
ανέστη εκ νεκρών…
άπειρος ο Θεός, άπειρη και η αγάπη Του.
μια Αγάπη πέρα από τη λογική
Ένας ενθουσιασμός ποτισμένος
με πίστη σαλότητας .
«δεν ζω εγώ, αλλά ζη μέσα μου ο Χριστός».

Χριστός Ανέστη !!!
κι ο δρόμος της Αγάπης ανοίγει
μια αγάπη μυστική ελευθερώνεται στα πέρατα της γης,
η ώρα να αγαπάς τους εχθρούς σου ήρθε,
γιατί ο Χριστός σ αγαπά παράφορα…
μην ρωτάς αν αποδέχονται την αγάπη σου,
απλά αγάπα τους,
κι ας μην ξέρουν ν αγαπούν,
μια τρέλα,
ένας Θείος έρωτας
ν΄ αγαπάς, κι ας σε μισούν …
ζωή χωρίς Χριστό είναι μια τρέλα
γιατί όσοι σε γνώρισαν …
κατάλαβαν ότι:
«… ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή…» (Οσ. Πορφύριος)

Χριστός Ανέστη !!!
και η ατελεύτητη ζωή αρχίζει,
μια αστείρευτη, θαυματουργή, πηγή αφθαρσίας,
από τους κρουνούς του τάφου Σου
ξεχύνεται νέο ύδωρ ,
Έλατε αδέλφια μου να πιείτε…
« Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν…»
ξεχειλίζει αγάπη που κοινοποιεί,
πιείτε αλήθεια, που αφθαρτίζει,
που συγχωρεί τους αιτούντες την συγγνώμη…

Χριστός Ανέστη !!!
“Σῶμα Χριστοῦ μεταλάβετε, πηγῆς ἀθανάτου γεύσασθε”, 
ένας παλιός κόσμος χάνεται και ψυχορραγεί,
ήμουν φυλακισμένος,
δεμένος στα δεσμά των παθών,
χαρά δεν είχα στην κάρδια,
αγάπη δεν είδα στα μάτια των αδελφών,
μα σαν ακούστηκε το Χριστός Ανέστη !!!
μια νέα ζωή άρχισε,
έσπασαν τα δεσμά ,
αναστήθηκε στην καρδιά μου η Αγάπη, η Θυσία…
τρομάζω Χριστέ με την αγάπη σου ..
ξαφνιάζομαι με την ευσπλαχνία σου ..
για μένα, τον έσχατο, τον ολιγόπιστο…
«Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθης εν τη βασιλεία σου».
Αέναα θα φωνάζω:
Χριστός Ανέστη !!!
Αληθώς Ανέστη !!!